Historia
Historia szkolnictwa w Kamienicy
Początki działalności oświatowej w Kamienicy datują się na pierwszą dekadę XX wieku.
Walki o polskie szkolnictwo w gminie Załuski miały już miejsce w 1904 roku. Mieszkańcy na organizowanych zebraniach wysuwali szereg żądań pod adresem władz, a wśród nich wprowadzenia języka polskiego do szkół. W walce o polską szkołę odmawiano opłat nauczycielom, którzy chcieli uczyć w języku zaborcy, a gdy to nie skutkowało, zabraniano dzieciom chodzenia do szkół.
Ośrodkiem inspirującym życie społeczno-oświatowe był Płońsk. Tu w siedzibie powiatu,
w połowie 1906 roku została zalegalizowana Polska Macierz Szkolna, której działacze zakładali szkoły początkowe, ochronki i biblioteki. Polska Macierz Szkolna, której pracami w Kamienicy kierował ksiądz Feliks Jastrzębski, powstała już jesienią 1906 roku. Wspomagał jego prace Stanisław Wesołowski, prawdopodobnie ojciec późniejszego profesora urologii Stefana Wesołowskiego, naukowca światowej sławy, który urodził się w Kamienicy. W tych warunkach powstała pierwsza szkoła elementarna przy parafii Kamienica.
Informacja, która dotyczy powstanie pierwszego szkolnego budynku była przekazana w 1958 roku do kroniki szkolnej przez mieszkańca Kamienicy- Pana Stanisława Szafrańskiego i Pana Stefana Grzelaka- mieszkańca Naborówca. Byli to wówczas dwaj najstarsi mieszkańcy z terenu obwodu Szkoły Podstawowej w Kamienicy. Plac pod budynek szkoły przekazał nieodpłatnie Pan Tarnowski- właściciel dóbr Kamienica. Uczniowie rozpoczęli zajęcia w tym budynku jeszcze przed I wojną światową. Na parterze znajdowały się 4 izby lekcyjne plus jedno pomieszczenie, w którym była biblioteka, pokój nauczycielski i miejsce do urzędowania kierownika szkoły. Budynek ten spłonął w czasie działań wojennych w 1915 roku. Zostały tylko mury. Po zakończeniu wojny budynek wyremontowano.
W czasie II wojny światowej sale szkolne, według różnych źródeł miały dwojakie przeznaczenie. Jedni mieszkańcy opowiadali, że przez całą okupację zajmowali je żołnierze niemieccy, inni, że od strony południowej na parterze była mleczarnia, a resztę użytkowała administracja niemiecka. Obecnie w tym budynku znajduje się Filia Banku Spółdzielczego z Załusk oraz mieszkania prywatne.
W okresie okupacji hitlerowskiej, w Kamienicy było prowadzone tajne nauczanie. Działalność tę podjęli nauczyciele pracujący w Kamienicy, w okresie międzywojennym- Teofila Szaflarska, Wincenty Żaglewski i Mieczysława Pręgowska oraz na plebanii ksiądz Stanisław Morawski.
Pierwszą funkcję kierowniczą, jeszcze w szkole elementarnej, pełnił ksiądz Feliks Jastrzębski. Następnie brak jest danych aż do roku 1952, kiedy to stanowisko kierownika szkoły objęła Marta Budka. Pełniła tę funkcję do roku 1985, później Marek Więckowski ( 1985-1997), Agnieszka Walczak (1997-2001), Joanna Wiśniewska (2001-2017), Zofia Daniszewska (2017-2022), obecnie szkołą kieruje Małgorzata Jakubowska.
Praca szkoły w pierwszych latach po wojnie była bardzo trudna. Jednocześnie do szkoły zaczęły uczęszczać roczniki, które powinny rozpocząć naukę w latach 1939-45. Praca dydaktyczna prowadzona była na dwie zmiany w czterech izbach lekcyjnych i dwóch miejscach poza budynkiem szkoły, w wynajętym mieszkaniu u Tadeusza Leszkiewicza i pomieszczeniu budynku- „pałacu”, stanowiącego przed wojną własność Antoniego Tarnowskiego- miejscowego właściciela ziemskiego.
O czystość i ogrzewanie wszystkich pomieszczeń, które służyły za izby lekcyjne dbała woźna- Ksenia Maciejczak. Skład węgla znajdowała się w tzw. ”chlewku”, który wybudowali rodzice ( budynek gospodarczy z czerwonej cegły, który został kilka lat temu rozebrany). Pani Maciejczak wiadrami nosiła węgiel na poszczególne punkty nauki, zima bardzo wcześnie, nawet tuz po północy. Chodziła od budynku, do budynku, by dojrzeć czy się pali w piecach. Opowiadała mi o tym w latach 80-tych XX wieku, wspominając to, jako ciężką pracę, ale przynoszącą Jej satysfakcję, że „dzieci miały ciepło”- tak wspominała.
W godzinach wieczornych, jesienią i zimą lekcje były prowadzone przy lampach naftowych, które były stawiane wysoko na piecach kaflowych.
Mimo tak trudnych warunków pracy, Pani Marta Budka przez 2 lata, na początku lat 50- tych prowadziła zespół ludowy „Kamienia”, który swoje występy rozpoczynał piosenką – „ My chłopaki z Kamienicy, ho,ho,ho,ho, Z kamienicy nie z ulicy ho, ho, ho, ho…”.
Dzięki staraniom Pani Marty Budka- ówczesnej kierownik szkoły oraz członków Komitetu Rodzicielskiego m. in. Stanisława Szatkowskiego z Naborowa i Józefa Przybylskiego z Naborowca został wybudowany nowy budynek szkoły, w którym zajęcia rozpoczęto w 1968 roku. Poprzedni budynek, po remoncie i modernizacji przeznaczono na mieszkania dla nauczycieli. Oprócz tego przy szkole wybudowano drugi budynek mieszkalny. Kamienica w tamtym czasie stanowiła jedyny obwód szkolny w powiecie płońskim, gdzie istniały dwa domu nauczyciela.
W nowym budynku szkoły były klasopracownie przedmiotowe, pomieszczenie na bibliotekę, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora, dwa magazynki na pomoce dydaktyczne, pomieszczenie na świetlicę oraz kuchnia i prysznic.
W latach 70-tych XX wieku, przez kilka lat funkcjonowała 2-letnia szkoła przysposobienia rolniczego.
Na korytarzach były szafy na ubrania i buty. Zostały zlikwidowane w 1989 roku. Zastąpiła je szatnia, na pomieszczenia, której wygospodarowano dwie zadaszone wnęki przy wejściu do szkoły. Koszt budowy ścian, otworów drzwiowych oraz instalacji elektrycznej i cieplnej pokrył Komitet Rodzicielski.
W roku szkolnym 1976/77 w szkole było prowadzone dokształcanie mieszkańców w ramach podstawowego studium zawodowego o profilu rolniczym.
Nastąpił rok 1989. Przemiany demokratyczne w Polsce sprawiły powrót nauczania religii do szkoły. Religię prowadził ks. kan. Jan Pikulski i katechetka Krystyna Kaliszewska.
W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, uczniowie tej placówki zakwalifikowali się i uczestniczyli w konkursach przedmiotowych na szczeblu byłego województwa ciechanowskiego z języka polskiego- 3 razy, wychowania fizycznego- 2 razy i po jednym razie z historii, geografii i chemii. W konkursie biblijnym diecezji płockiej ten sam uczeń dwukrotnie zajął pierwsze miejsce.
Wśród absolwentów mamy 2 osoby z tytułem doktora, 2 księży, dziennikarzy w kraju i zagranicą, nauczycieli, prawników, inżynierów i lekarza.
W 2018 roku szkoła wzbogaci się o nową salę gimnastyczną, która jest finansowana przez Radę Gminy Załuski.
Opracował:
Marek Więckowski
Nauczyciele ( 1976- 1999)
- Bąk Henryk
- Budka Eugeniusz
- Budka Ewa
- Budka Marta
- Budny Waldemar
- Fągowska Elżbieta
- Iwanowska Barbara
- Jatkowski Józef
- Kaliszewska Krystyna
- Kmoch Krystyna
- Kobuszewska Barbara
- Koperski Jerzy
- Kosiński Andrzej
- Kowalska Agata
- Kownacka Agnieszka
- Leszkiewicz Jadwiga
- Łazarska Teresa
- Makowska Elżbieta
- Mazanek Ewa
- Mioduszewski Marek
- Ks. Pikulski Jan
- Sadowska Marzena
- Sobolewska Teresa
- Ślubowska Krystyna
- Tomaszewska Jadwiga
- Tomaszewska Zofia
- Walczak Agnieszka
- Więckowska Maria
- Więckowski Marek
- Wiśniewska Joanna
- Wiśniewska Krystyna
- Wronka Jolanta
- Żółtowska Maria
- Żyrnicka Filemona
Pracownicy administracji i obsługi ( 1976-1999)
- Augustyniak Dionizy
- Balcerowska Elżbieta
- Banaszek Jerzy
- Ciski Grzegorz
- Czachorowski Robert
- Fągowski Szczepan
- Giźyński Kazimierz
- Goszczycki Leon
- Jasiński Karol
- Leszkiewicz Remigiusz
- Kajetaniak Janina
- Podgórska Barbara
- Sadowski Stanisław
- Salicki Tadeusz
- Sękowski Wacław
- Sybicki Henryk
- Szatkowska Wiesława
- Szatkowski Ryszard
- Tkaczyk Iwona
- Tkaczyk Janina
- Wronka Remigiusz
Dowożenie uczniów ( „Bonanza”)- 1976-1999
- Augustyniak Tomasz
- Czachorowski Tomasz
- Czerniakowski Zdzisław
- Jóźwiak Włodzimierz
Komitet Rodzicielski ( Rada Rodziców) Przewodniczący
z lat 1976-1999
- Januszewski Janusz
- Tomaszewski Karol
- Tomaszewski Zdzisław
- Wrzesiński Tarsycjusz